MCL kolana – leczenie uszkodzonego więzadła

Kasia z recepcji

W ULTRAMEDICA w Krakowie lekarz ortopeda dokładnie zbada Twoje więzadła kolana oraz zakwalifikuje Cię do odpowiedniej metody leczenia zachowawczego lub operacyjnego. W naszym centrum przyjmują doświadczeni ortopedzi pracujący m.in. w Szpitalu Uniwersyteckim w Krakowie.

W trakcie leczenia lekarze przeprowadzają wizyty kontrolne, by w pełni zadbać o Twój powrót do pełnej sprawności.

Umów wizytę u ortopedy w Krakowie

Więzadło poboczne piszczelowe MCL

Więzadła poboczne kolana to:

• więzadło poboczne piszczelowe MCL (medial colateral ligament) – biegnie od nadkłykcia przyśrodkowego kości udowej do piszczeli, jest zrośnięte z torebką stawową, stabilizuje kolano od przyśrodkowej strony,
• więzadło poboczne strzałkowe LCL (lateral colateral ligament) – biegnie od nadkłykcia bocznego kości udowej do bocznej powierzchni strzałki, stabilizuje staw kolanowy od strony bocznej.

Więzadła te napinają się głównie podczas wyprostu kolana i chronią staw przed:

• nadmierną koślawością – więzadło MCL,
• nadmierną szpotawością – więzadło LCL.

Uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego

MCL (więzadło poboczne piszczelowe) dużo częściej ulega urazom niż więzadło LCL. Mechanizm uszkodzenia polega na wystąpieniu nagłej siły koślawiącej kolano, która napina więzadło poboczne przyśrodkowe MCL. Kontuzja najczęściej ma miejsce podczas uprawiania sportów kontaktowych takich jak: piłka noża, piłka ręczna czy koszykówka. Szczególnie niebezpieczną sytuacją dla więzadła pobocznego piszczelowego jest pchnięcie lub uderzenie z boku kolana, które generuje duże siły mogące prowadzić do przekroczenia wytrzymałości mechanicznej więzadła i jego uszkodzenia.

Objawy urazu więzadła pobocznego przyśrodkowego

• ból stawu kolanowego od przyśrodka,
• nasilenie się bólu przy koślawieniu wyprostowanego kolana (gdy kolano kieruje się do środka, a stopa pozostaje do boku) – także w przypadku, gdy nie obciążasz nogi,
• możliwy obrzęk, krwiak i tkliwość kolana.

Naderwanie MCL

Naciągnięcie lub naderwanie więzadła określane są jako I-II stopień uszkodzenia. Ze względu na dobre ukrwienie więzadła pobocznego przyśrodkowego, niewielkie urazy tej struktury goją się samoistnie.

Zerwanie MCL

Zadziałanie wysokiej siły koślawiącej może spowodować całkowite przerwanie ciągłości więzadła pobocznego przyśrodkowego. Uraz taki określa się uszkodzeniem III stopnia. Powikłaniem ciężkiego uszkodzenia MCL może być przyśrodkowa niestabilność kolana. Bez interwencji chirurgicznej. Więzadło może zrosnąć się w wydłużeniu i przestać efektywnie pełnić swoją funkcję. Twoje kolano zacznie w sposób niekontrolowany uciekać do środka, utrudniając chodzenie. W tym wypadku lekarz ortopeda może zadecydować o konieczności podjęcia leczenia chirurgicznego.

Łączne uszkodzenie MCL, więzadła krzyżowego przedniego i łękotki przyśrodkowej - triada O'Donoghue

Kontuzjom więzadła pobocznego często towarzyszy:

• uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, która jest przytwierdzona do torebki stawowej i więzadła pobocznego przyśrodkowego MCL,
• naderwanie lub zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (ACL, anterior cruciate ligament).

Kontuzja taka określana jest nieszczęśliwą triadą O'Donoghue, do której dochodzi w warunkach jednoczesnego oddziaływania sił koślawiących i rotujących kolano obciążonej nogi. Ze względu na powikłania urazu, triada O'Donoghue wymaga interwencji chirurgicznej celem naprawy łąkotki i przywrócenia stabilności stawu kolanowego.

Diagnostyka

W trakcie wizyty ortopedycznej lekarz wykona specjalne testy wykrywające uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego MCL. Ponadto ortopeda przeprowadzi diagnostykę pod kątem towarzyszących urazów stawu kolanowego, np. pęknięcia łąkotek i uszkodzenia więzadła ACL.

Badania obrazowe

Podczas wizyty w ULTRAMEDICA w Krakowie lekarz ortopeda wykona badanie USG stawu kolanowego. Ze względu na powierzchowne położenie więzadła MCL, uszkodzenia tej struktury są dobrze widoczne w badaniu ultrasonograficznym. Ortopeda może odróżnić naderwane MCL od zapalenia ścięgien gęsiej stopy ścięgnistej, które charakteryzuje podobna lokalizacja objawów. Ponadto badanie USG pozwala wykryć niektóre typy pęknięć łękotki przyśrodkowej.

Obrazowanie stawu kolanowego rezonansem magnetycznym umożliwia precyzyjną ocenę łąkotek w całości, a także więzadeł krzyżowych i chrząstki stawowej. Rezonans magnetyczny jest niezbędnym badaniem do wykonania, gdy podejrzewa się urazy zlokalizowane w obrębie struktur wewnątrzstawowych kolana.

Zdjęcie RTG ma za zadanie wykluczyć złamania awulsyjne – kiedy dochodzi do oderwania się przyczepu kostnego więzadła. Na zdjęciach rentgenowskich można także zaobserwować tzw. objaw Pellegriniego-Stieda – zwapnienie świadczące o przebytym w przeszłości urazie więzadła pobocznego piszczelowego.

Leczenie zachowawcze uszkodzenia więzadła pobocznego piszczelowego MCL

W przypadku izolowanego naddarcia MCL pierwszego i drugiego stopnia stosuje się leczenie zachowawcze. Wskazane jest korzystanie z sesji terapii manualnej, która będzie miała na celu uzyskanie elastycznej i wytrzymałej blizny w miejscu naddarcia.

Pacjent może normalnie obciążać kończynę. W niektórych przypadkach zaleca się noszenie specjalnej ortezy stabilizującej kolano od przyśrodkowej strony przez okres około 4 tygodni. Celem zaopatrzenia ortotycznego jest wygojenie się więzadła z zachowaniem optymalnej długości i napięcia.

Rehabilitacja polega na ćwiczeniach, które będą wzmacniały mięśnie i zwiększały aktywną stabilność rotacyjną stawu kolanowego. Dzięki temu więzadło poboczne piszczelowe MCL będzie mniej podatne na odnowienie kontuzji w przyszłości.

Kasia z recepcji

W ramach konsultacji ortopedycznej w ULTRAMEDICA w Krakowie otrzymasz szczegółowe zalecenia co do postępowania i rehabilitacji po urazach więzadła MCL. W razie potrzeby ortopeda wypisze także wniosek na ortezę stawu kolanowego refundowaną przez NFZ.

Umów wizytę u ortopedy w Krakowie

Leczenie operacyjne zerwania MCL

Całkowite zerwanie MCL zwiększa ryzyko nieprawidłowego wygojenia więzadła w wydłużeniu i powstania niestabilności przyśrodkowej stawu kolanowego. W tym wypadku należy rozważyć podjęcie leczenia chirurgicznego.

Naprawa więzadła

Zerwane więzadło MCL można zszyć pod warunkiem naprawialnego typu uszkodzenia. Ortopeda przytwierdza więzadło poboczne piszczelowe w miejscu przyczepu kostnego za pomocą specjalnych kotwic.

Rekonstrukcja MCL

Jeśli MCL nie da się naprawić, konieczne jest przeprowadzenie zabiegu rekonstrukcji. W tym celu pobiera się przeszczepy ścięgien mięśni od pacjenta, np. ścięgno mięśnia smukłego lub półścięgnistego. Do rekonstrukcji można także wykorzystać allograft czyli materiał pozyskany od zmarłego dawcy (pochodzący z banku tkanek). Materiałem na przeszczep allograficzny bardzo często jest fragment Achillesa. Dzięki zachowaniu własnych ścięgien rekonwalescencja po zabiegu rekonstrukcji MCL przebiega szybciej.

Złożone rekonstrukcje stawu kolanowego

W razie zdiagnozowania triady O'Donoghue, konieczne jest zaplanowanie leczenia operacyjnego zależnie od stopnia uszkodzeń oraz oczekiwań pacjenta co do preferowanego poziomu aktywności fizycznej.

U sportowców wskazane jest jednoczesne zaopatrzenie więzadła pobocznego piszczelowego (w przypadku III stopnia uszkodzenia) oraz rekonstrukcja więzadła ACL. Celem jest także zszycie uszkodzonej łąkotki przyśrodkowej. To czy u pozostałych osób rekonstruuje się od razu więzadło krzyżowe przednie, zależy od wielu czynników. Ostateczną decyzję co do planu leczenia podejmuje lekarz ortopeda w porozumieniu z pacjentem.

Rekonwalescencja po rekonstrukcji więzadłowej MCL

Po operacji rekonstrukcji więzadła pobocznego piszczelowego MCL konieczny jest udział pacjenta w rehabilitacji. Celem postępowania jest dobór ćwiczeń bezpiecznych dla przeszczepu, tj. takich, które nie spowodują niekontrolowanego rozciągnięcia tkanek zastępujących więzadło.

Staw kolanowy przez kilka tygodni powinien być zabezpieczony ortezą zawiasową z regulacją kąta zgięcia. Wraz z wgojeniem się przeszczepu w kość, można rozpocząć bardziej intensywne ćwiczenia nakierowane na wytrzymałość mięśni. Elementy treningu sportowego wprowadzane są w około 3-4 miesiącu po operacji. Gdy rekonstruowano także więzadło krzyżowe przednie, powrót do sportu może nastąpić po około roku od operacji.

W razie jakichkolwiek pytań lub wątpliwości dotyczących przebiegu rekonwalescencji ortopedzi pozostają do dyspozycji.